Elektromobilność stała się jednym z najważniejszych trendów współczesnego transportu. Europa Zachodnia jest liderem pod względem wdrażania pojazdów elektrycznych (EV) – w takich krajach jak Norwegia, Niemcy czy Holandia liczba aut elektrycznych rośnie w tempie kilkudziesięciu procent rocznie. Według danych Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Samochodów (ACEA), w 2024 roku udział aut elektrycznych w nowych rejestracjach w Norwegii przekroczył 80%, a w Holandii zbliżył się do 35%.
W tym samym czasie w Europie Środkowo-Wschodniej, w tym w Polsce, rozwój elektromobilności przebiega wolniej i często nierównomiernie. To właśnie zjawisko „dwóch prędkości” rozwoju rynku EV jest dziś jednym z kluczowych wyzwań transformacji transportu w Unii Europejskiej.
Na koniec czerwca 2024 roku w Polsce było zarejestrowanych ok. 97 tys. samochodów całkowicie elektrycznych (BEV) oraz ok. 84 tys. hybryd plug-in (PHEV). Łącznie stanowi to ponad 180 tys. pojazdów z napędem elektrycznym, co w relacji do liczby mieszkańców i floty samochodowej plasuje nas daleko za unijną średnią.
Dla porównania:
Mimo dynamicznego tempa wzrostu w ostatnich latach (w 2019 roku w Polsce było zaledwie ok. 8 tys. EV), wciąż borykamy się z barierami infrastrukturalnymi, finansowymi i mentalnymi, które hamują masowe upowszechnienie elektromobilności.
Rozwój sieci ładowarek jest kluczowy dla przyspieszenia elektromobilności. Zgodnie z danymi Polskiego Stowarzyszenia Paliw Alternatywnych (PSPA), na koniec czerwca 2024 roku w Polsce działało ok. 6,3 tys. ogólnodostępnych punktów ładowania, z czego 30% to szybkie ładowarki DC, a reszta to wolniejsze stacje AC. Dla porównania w Holandii funkcjonuje ponad 150 tys. punktów ładowania, a w Niemczech – ponad 110 tys..
Zbyt mała gęstość infrastruktury powoduje tzw. lęk przed zasięgiem („range anxiety”), który w badaniach jest wymieniany jako główna przyczyna wstrzymywania decyzji zakupowych.
Kluczowe bariery rozwoju infrastruktury w Polsce:
Program „Mój Elektryk” to sztandarowe narzędzie wspierania elektromobilności w Polsce. Do końca I półrocza 2024 r. zawarto w jego ramach ponad 40 tys. umów dopłat. Maksymalna dotacja wynosi 27 tys. zł dla osób fizycznych posiadających Kartę Dużej Rodziny, oraz 18,75 tys. zł dla pozostałych nabywców pojazdów.
W porównaniu z Europą Zachodnią:
Polski system wsparcia jest więc wciąż mniej korzystny, a dodatkowym problemem są skomplikowane procedury wnioskowania i długi czas wypłaty środków. Sprawdź artykuł w którym mówimy o niezbędnych zmianach aby elektromobilność nabrała rozpędu.
W Polsce wciąż silnie zakorzenione są stereotypy dotyczące aut elektrycznych:
Choć część tych opinii opiera się na realnych doświadczeniach sprzed kilku lat, dziś technologia znacząco się rozwinęła. Średni zasięg nowych modeli przekracza 400–500 km, a szybkie ładowarki DC pozwalają naładować baterię w 30–40 minut do 80%. Mimo to 70% Polaków deklaruje obawy związane z użytkowaniem EV, co wyraźnie kontrastuje z nastawieniem mieszkańców krajów skandynawskich.
Firmy i samorządy odpowiadają dziś za ponad 70% rejestracji aut elektrycznych w Polsce. To właśnie sektor flotowy stanowi najważniejszy motor rozwoju rynku EV. Coraz więcej dużych przedsiębiorstw deklaruje realizację polityki dekarbonizacji i wymiany floty na zeroemisyjną:
To właśnie rynek flotowy może przyczynić się do efektu skali, obniżania cen aut i rozwoju infrastruktury ładowania.
Na poziomie unijnym obowiązuje pakiet Fit for 55, zakładający redukcję emisji CO2 o 55% do 2030 r. oraz zakaz sprzedaży nowych samochodów spalinowych po 2035 r.
Polska będzie musiała zmierzyć się z ogromnym wyzwaniem transformacji floty samochodowej, biorąc pod uwagę:
Brak zdecydowanych działań może pogłębić przepaść między Zachodem a Wschodem Europy.
Od strony technologii Polska ma mocną pozycję w produkcji komponentów. W regionie Dolnego Śląska działa największa w Europie fabryka akumulatorów LG Energy Solution. Polska jest również największym eksporterem baterii litowo-jonowych w UE.
Jednak większość produkcji trafia na eksport. Wewnętrzny rynek absorbuje niewielką część komponentów, co pokazuje dysonans: jesteśmy fabryką Europy, ale nie jesteśmy jej kluczowym rynkiem zbytu.
| Kraj | Liczba punktów ładowania | Udział EV w nowych rejestracjach | Dopłaty i ulgi |
| Norwegia | ~23 tys. | ~80% | brak VAT, brak podatku rejestracyjnego |
| Niemcy | ~110 tys. | ~30% | do 6 tys. euro dopłaty |
| Holandia | ~150 tys. | ~35% | ulgi podatkowe, dotacje |
| Polska | ~6,3 tys. | ~3,5% | do 27 tys. zł dotacji |
Dane pokazują, że Polska rozwija się szybciej niż jeszcze 5 lat temu, ale luka względem liderów jest ogromna.
Podział na „Europę A” (Norwegia, Holandia, Niemcy) i „Europę B” (Polska, Węgry, Rumunia) to nie tylko różnice technologiczne, ale także społeczne i gospodarcze. Brak inwestycji i tempa rozwoju elektromobilności grozi:
Eksperci wskazują kilka kluczowych działań:
1. Przyspieszenie rozbudowy infrastruktury ładowania
2. Stabilne i atrakcyjne systemy dopłat
3. Edukacja i kampanie społeczne
4. Rozwój rynku wtórnego EV
5. Integracja elektromobilności z odnawialnymi źródłami energii
Według PSPA w Polsce 70% kierowców deklaruje brak dostępu do punktu ładowania w swoim miejscu zamieszkania.
Rodzaje stacji ładowania w Polsce:
Dla porównania w Holandii większość stacji to AC do użytku miejskiego, ale w Niemczech dynamicznie rośnie udział ultraszybkich stacji DC.
Problem w Polsce: słaba sieć autostradowa szybkich ładowarek – tylko ok. 400 stacji DC na całą sieć dróg szybkiego ruchu.
Według badania PSPA i InsightOut Lab:
Jednocześnie 48% ankietowanych deklaruje chęć rozważenia zakupu EV w ciągu 5 lat, jeśli:
Transformacja motoryzacji w kierunku elektromobilności ma istotne znaczenie dla polskiego rynku pracy. Według raportu European Climate Foundation, rozwój sektora baterii, infrastruktury ładowania i usług serwisowych może stworzyć w Polsce nawet 100 000 nowych miejsc pracy do 2035 roku.
Najważniejsze obszary wzrostu zatrudnienia:
Przy odpowiednim wsparciu państwa elektromobilność może stać się lokomotywą innowacji i modernizacji gospodarki lokalnej, zwłaszcza w regionach z tradycyjnym przemysłem motoryzacyjnym.
Dynamiczny rozwój elektromobilności wpisuje się w koncepcję smart city i nowoczesnego transportu miejskiego. Duże polskie miasta, takie jak Warszawa, Kraków, Wrocław, inwestują w elektryczne autobusy, car sharing i sieci ładowania dostępne w centrach.
Korzyści dla mieszkańców:
Zgodnie z prognozami Polskiego Alarmu Smogowego, elektromobilność może ograniczyć emisje komunikacyjne w aglomeracjach nawet o 40% w ciągu dekady, co przełoży się na zdrowsze życie mieszkańców.
Masowe wprowadzenie samochodów elektrycznych rodzi pytanie: czy polski system elektroenergetyczny jest na to gotowy? Operatorzy systemów dystrybucyjnych wskazują, że wzrost liczby EV wymusi:
Według Polskich Sieci Elektroenergetycznych, przy założeniu 1 mln EV w 2030 r., roczne zużycie energii wzrośnie o ok. 2–3 TWh, co odpowiada 1,5% obecnej produkcji krajowej. Oznacza to, że elektromobilność nie zagrozi bezpieczeństwu dostaw, o ile rozwiną się OZE i systemy elastyczności popytu.
Elektromobilność to nie tylko auta osobowe – wkrótce czeka nas rewolucja w transporcie ciężkim i dostawczym. Na polskim rynku debiutują:
Według PSPA do 2030 r. w Polsce może jeździć nawet 25 000 elektrycznych pojazdów użytkowych, które znacząco ograniczą hałas i emisje w centrach miast.
Jak wygląda porównanie z Europą Zachodnią?
W krajach UE rozwój elektrycznego transportu użytkowego jest znacznie bardziej zaawansowany. Dla przykładu:
Niemcy
Holandia
Norwegia
Polska na tym tle dopiero zaczyna budować fundamenty:
Podsumowując: choć Polska dynamicznie rozwija segment elektrycznych pojazdów użytkowych, skala inwestycji i infrastruktury jest kilkukrotnie mniejsza niż w państwach Europy Zachodniej. To właśnie te różnice w tempie rozwoju sprawiają, że w transporcie ciężkim również widoczny jest model dwóch prędkości elektromobilności.
Elektromobilność w Polsce rozwija się w przyspieszonym tempie, ale przepaść względem liderów Europy wciąż rośnie. Dwie prędkości rozwoju wynikają z różnic infrastrukturalnych, społecznych i finansowych.
Jeśli Polska nie zwiększy dynamiki inwestycji i działań edukacyjnych, grozi nam utrwalenie pozycji peryferyjnego rynku elektromobilności. Tymczasem transformacja transportu to nie tylko wymóg polityki klimatycznej UE, ale także szansa na poprawę jakości powietrza, innowacyjność gospodarki i konkurencyjność przemysłu.
To moment, w którym decyduje się, czy Polska wskoczy do pierwszej ligi elektromobilności, czy na wiele lat pozostanie na bocznym torze.
Dominik zajmuje się sprzedażą – przygotowuje oferty samochodów, przelicza kalkulacje leasingu. Odpowiada za cały proces obsługi klienta. Doradza którą formę finansowania warto wybrać. Na co dzień pasjonat sportu, gór i kolarstwa. Każdą wolną chwilę spędza na dwóch kołach.
